บทที่ 58 ใจละเมอ??? (50%)

ทันทีที่ก้าวขาตามเจ้าบ้านผ่านธรณีประตูสุดอลังการ ร่างอวบอิ่มก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่ออยู่ๆ ก็มีก้อนกลมๆ ขาวนุ่มนิ่มโถมมาปะทะจากทางด้านข้าง แล้วกอดเอวเธอหมับ

“เย้! แม่จ๋า กับปะป๊า กับมาแย้ว”

คิ้วเข้มของคนไม่อยู่บ้านมาหลายวันขมวดเล็กน้อย เมื่อลูกเหมือนลำดับความสำคัญผิดไปอย่างมหันต์ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ